
Emotionele band primeert
Vandaag kan een huwelijk enkel voltrokken worden in de gemeente waar één van de partners officieel woont. Dat wil Van Vaerenbergh veranderen. Met haar voorstel zouden koppels voortaan ook kunnen trouwen in de gemeente van hun vorige inschrijving, of in de gemeente waar hun (groot)ouders of (klein)kinderen wonen.
“Veel mensen hebben een sterke emotionele band met de gemeente waar ze zijn opgegroeid, waar hun familie woont of waar ze elkaar hebben leren kennen”, zegt Van Vaerenbergh. “We willen die koppels de vrijheid geven om te trouwen waar hun hart ligt”.
De keuzevrijheid blijft wel afgebakend. “Zo vermijden we dat bepaalde gemeenten een aantrekkingspool worden om te gaan trouwen.”
Geen vrijgeleide
De controle op schijnhuwelijken blijft behouden: het onderzoek naar de echtheid van het huwelijk gebeurt nog steeds door de ambtenaar van de burgerlijke stand van de aangiftegemeente. Die persoon is het best geplaatst om het dossier te beoordelen. Pas daarna volgt de huwelijksvoltrekking in de gekozen gemeente.
“Het zal dus géén aanleiding geven tot ‘shoppen’ in gemeenten waar trouwen zogezegd makkelijker zou zijn, integendeel zelfs”, zegt Van Vaerenbergh. “Een koppel moet in dit systeem namelijk langs twéé gemeentebesturen passeren: bij de aangifte én bij het huwelijk zelf.”